Ook in ons gezin genieten we nu van de herfstvakantie. Lekker luieren, dagje bos, dagje wandelen en vooral alleen doen waar we zin in hebben.
Het enige nadeel is dat we snel de neiging hebben te vervallen in een structuurloos patroon van hangen, luieren, lezen, tv kijken en vooral lang opblijven. En in dat laatste zit ‘m nu net het venijn, want laat opblijven betekend ook…..laat opstaan, wat weer betekend dat er soms van de voorgenomen plannen niet veel terecht komt.
Zo ook gisteren, van het geplande bezoek aan het belastingmuseum kwam niet veel terecht met ons hangpatroon. Maar een mens wil toch ook nog weleens wat zien of doen, en een bezoek aan de euromast bij schemering was een mooi alternatief.
Zoonlief was gelijk enthousiast, die had de euromast al die jaren alleen aan de buitenkant aanschouwd en ook manlief en ik waren er sinds jaren niet meer in geweest.

Op de euromast was het koud, heel koud…gelukkig bood de ronddraaiende uitkijk behalve een geweldig uitzicht over de stad ook enige warmte.
Gepakt door de sfeer van de donker wordende stad met duizenden lichtjes leek het ons leuk daar gelijk een hapje te eten. Het werden echter twee warme chocolademelk en een cappucino, aangezien alle tafels gereserveerd bleken te zijn. Maar het was genoeg om ons nog even in de betoverende sfeer te houden.
En ons diner, geen tafel voor drie in de euromast, maar heerlijke roti gewoon bij ons thuis.

.

.

.

.