cat paw1
(foto genomen toen hij ongeveer 12 weken oud was, inmiddels zijn het wat grotere kattenpootjes)

Eind vorig jaar kwam hij vanuit het asiel als kitten bij ons. Een moeilijke beslissing omdat onze andere kat Joris een paar maanden ervoor dood gereden was. Het zusje van Joris kwijnde hierna lichtelijk weg en volgens de dierenarts en een zoektocht op Google was dan de beste oplossing om er een nieuwe kat bij te nemen. Het liefst eentje die op Joris leek.
De nieuwe kat kwam maar werd bekeken alsof het iets van een andere planeet was.
Ze moeten even aan elkaar wennen was onze redenatie, maar in de afgelopen maanden zijn er aardig wat aanvaringen geweest.
Plukken haar vlogen in de rondte en ik kreeg zo m’n twijfels of ik er wel goed aan gedaan had. Het laatste wat ik wilde dat er hier twee katten rondliepen die eruit zagen als half geplukte kippen en elkaars leven niet echt vrolijker maakte.

Maar kleine katjes worden groter en het moment van de je-weet-wel-kater brak aan. Wat zielige blikken en een paar weken verder hebben de twee een totaal andere relatie. Ze gedogen elkaar en er wordt af en toe zelfs uitdagend gespeeld.
Nu ben ik aan de beurt, mezelf over de ervaring van vorig jaar heen zetten. Want ooit wordt het toch mooi weer en moet ik eraan geloven….het moment om hem zonder riempje naar buiten te laten.